Солонгос эмэгтэйчүүд Биений юмаа ирэхээр буудалд их ордог юм
билээ. Тиймээс орны матрасан дээр хулдаас, нимгэн хөнжил, даавуу дэвсдэг.
Даавуу, хөнжил авах юм байхгүй…
Манай буудал угаалгаа өөрсдөө хийдэггүй. Хамаад л шуудайнд
хийгээд л угаалгын газар руу явуулдаг нь бидэнд амар байсан.
Солонгос улсын нууц амрагууд, буудалд ороод гарахдаа хогоо
боогоод орхидог. Энэ нь тэд нарын гэрийнхээ хогийг ангилж хаядаг зантай нь
холбоотой болов уу.
Харин Бямба, Ням гаригийн орой биеэ үнэлэгчдийг авчирсан
өрөөг бол дайны талбартай зүйрлэхээс өөр аргагүй!
Буудлын цэвэрлэгээ, хоолны газар, фермерүүдэд ажил хийж буй
хүмүүс сард хоёр удаа амардаг. Буудалд ажил байгаа хүмүүс амрахгүй бол цалин
дээр 100.000 вон нэмж өгдөг юм.
Гадаадынханд виз өгөхдөө холбогдоод, 10 сарын 30-наас
буудал, хоолны газруудад гадааынхныг ажиллуулахгүйгээр заасан тул бид хоёр
буудалдаа 11 сарын 3 хүртэл ажиллаад, Сувоноос хуучин ажиллаж, амьдарч байсан
Кванг жү хот руугаа явахаар автобусанд суухад, чемодан, цүнхээ барьсан
гадаадынхан их тааралдаж билээ.
Би Кванг жүд ирээд, 11 сарын 11 хүртэл арбайт хийж байтал
гадуур баривчилгаа, шалгалт ихэссэн тул ажил олгогчоос гадаадынхныг
маргаашаас ирэх хэрэггүй гэж мэдэгдэв.
Виз аваагүй Солонгос улсад хууль бусаар ажиллаж, амьдарч
байгаа гадаадын ажилчдад орон байр, ажлын байраар хангасан хүмүүсийг олон сая
воноор торгох буюу 1-3 жилээр хорих зарлиг гарсан тул бид нар гудамжинд
гарсан…
Цээмаа виз авч Муран-Кванг жү хоёрын дунд байрлах, оймсны
үйлдвэрт ажилд орсон.Би виз аваагүйгээс, ажилгүй, байргүй болсон учир Сөүлд
байрлах Эсүсийн сүмд өдрийн гурван хоолтой, Хуучин, шинэ гэрээг Монгол хэл дээр
уншиж, Шри Ланкуудтай хамт нэг өрөөнд долоо хоносон.
Зарлиг гарч гадаадынхан ажил, орон байргүй болсон учраас нэг
Пакистан иргэн үйлдвэрийнхээ байранд амиа хорлосон. Нэг Шри-Ланк залуу метроны
буудал дотор галт тэрэг метроны буудалд орж ирэх үед өмнүүр нь үсэрч амиа
хорлосон гэж яригдаж байсан.
Сүмд надтай нэг өрөөнд хамт байсан Шри-Ланкуудын дотор
метронд амиа хорлосон залуугийн дүү гээд нэг залуу байсныг санаж байна. Тэр
сүмээс амиа хорлосон Шри Ланк залуугийн оршуулгын зардлыг дааж байгаа гэж хэлж
байсан.
Шри-Ланкууд нутагтаа гутал өмсдөггүй бололтой. Хөлний ул нь
тэмээний тавхай шиг харагдаж байв.
Сүмд амьдарч байхад, бид нарыг Сөүл рүү метрогоор авч яваад,
нэгэн байгууллагын коридорын том зайд суулгаад, цагаан будааны ишээр сүлжсэн
олсыг толгойд углаад, телевизийн бичлэг хийгээд л… Солонгос авгай нар
уйлалдаад л… сүмд амьдарч байсангадаадынхан бид нар тэнд очоод юу
ойлгоогүй!
Сүүлд ойлгоход: Солонгос улс Америк, Япон улсуудад ажиллаж,
амьдарч байгаа Солонгос үндэстнүүдээ Солонгос улсын иргэн гэж зарлаад, Хятад
улсад ажиллаж, амьдарч байгаа Солонгос үндэстнүүдээ Солонгос улсын иргэн гэж
зарлаагүйг эсэргүүцсэн цуглаан байсан юу билээ…
Сүмд 14 хонож байтал, Кванг жүгийн ажил олгогчоос над руу
утасдаж, баривчилгаа гайгүй болсон тул ирж ажилд гар! гэж дуудсан. Уйдаж үхэх
шахсан би уухайн тас Кванг жү рүүгээ явж билээ.
12 сар гээд л Солонгос улсад хүйтэрсэн учир ажил олдохоо бүр
больсон. Цээмаа оймсныхоо үйлдвэрт Дундговь аймгийн Сараа гэдэг хүүхэнтэй
контейнерийн нэг өрөөнд хамт амьдардаг байв.
Би өглөө болгон Кванг жүгийн ажил олгогч руу яваад, ажил
олдохгүй 09 цаг өнгөрөөгөөд, тэдний байранд ирдэг байлаа.
Үйлдвэрийн эзэн нь мэдвэл болохгүй тул сэмхэн орж гардаг юм.
Ийм маягаар тэднийд долоо хонож байтал, Сараа манай үйлдвэрийн эсрэг талд замын
цаана, Монголчууд ирж арбайт хийгээд байдаг илгээмжийн газар бий.
Та орой очиж уулзаад үзээрэй! Шөнийн ээлжинд ажилладаг
гэж зааж өгсөн. Өглөө Кванг жүгийн ажил олгогч руу яваад, ажилд гараагүй тул би
17.00 цагийн үед Сараагийн зааж өгснөөр Илгээмжийн газар руу явж, очоод
уулзсан.
Өнөөдөр ажил байхгүй. Утасныхаа дугаарыг үлдээгээд яв. Ажил
гарахаар ярина гэсэн. Гурав хоногийн дараа илгээмжийн газраас над руу утасдаад,
17.30-д бэлэн бай! гэж хэлсэн.
Би хэлсэн цагт нь очиход, хоолны газар ороод, хоол идээд ир!
гэсэн. 18.00 цагт ажил нь эхэлдэг юм билээ. HYUNDAI компаний харьяа
илгээмжийн газар байсан. Ажлын цаг нь 18-06.00 цаг хүртэл ажилладаг.
Янз бүрийн даацтай машины ачиж, ирсэн барааг буулгах,
зөрүүлээд ачих ажил хийдэг юм.
Буулгахдаа: – Хоёр хүн голдоо сунадаг, конивер дээр тухайн
барааны аль нэг талд наагдсан, илгээгч болон хүлээн авагчийн нэр, утасны
дугаар, хаяг бүхий бичгийг дээш нь харуулж тавих ёстой.
Ачааг буулгаж буй хоёр хүний зүүн гарт ажиллаж байгаа нь
голдоо байгаа конивероо сунгаж явдаг. Удирдлагын пульт тэр талд байдаг юм.
Машины ачааг буулгаж дууссаны дараа конивероо буцаагаад
хураадаг. Удирдлагын пультэнд дээр нь конивероо сунгах, буцаах, моторын
эргэлтийг солих гээд кнопнууд байдаг юм.
Ачихдаа: – Гол конивероос салаалсан өнцөг, булан бүрт
Солонгос, Хятадын Солонгос үндэстний хүмүүс зогсоод, өөр өөрийнхөө хариуцсан
хотын нэртэй барааг ялган авдаг.
Хот болгоны машиныг нэг л хүн ачдаг. Солонгосчуудын ялгасан
бараануудыг бөөгнүүлж байгаад, машин руугаа түрж, ороод эвийг нь олж хураана.
Янз бүрийн овор, хэмжээтэй, хүнд, хөнгөн бараанууд ирдэг юм
аа. Ажил эхлэнгүүтээ л Тэ жон, Тэ гү, Ул сан, Пусан, Ян сан, Кванг жү зэрэг
холын хотуудынхаа машиныг ачдаг.
24-01.00 цаг хүртэл хоол идэж амараад, ойрын хотуудынхаа
барааг ачдаг. Жолооч нар нь өөрсдөө ачдаг. Хэрвээ жолооч ачихгүй бол илгээмжийн
газарт 30.000 вон төлөөд, Илгээмжийн газраас хүн гарган ачуулдаг.
Үргэлжлэл бий
Ц.Эрдэнэбат