Германууд дэлхийн дайн өдүүлж хэдэн арван жил дэлхийн цус урсгасан. 45 оны хавар танкны цустай төмөр гинж сүйтгэж гишгэсэн бүлээн хөрсөн дороос нялх мөчир дахин цухуйж нахиагаа дэлгэхэд ээх амьдрал эхэлсэн дээ. Вермахт хүчирхэг байх үед Берлин хотноо 36 онд Олимпийн тоглолт болж 39 онд дайн эхлэхэд Олимпийн тоглолт хумигдсан. Энх амьдралын нар есөн жилийн дараа олимпийн бамбар асаасан. Энэ бол 48 он. Дайы дараа сэргээн босголт хүнд байлаа.Гэсэн ч Европ үнс нурам дундаас өндийсөн. Хүнд амьдралаас Унгар улс хамгийн түрүүн боссон. Спортын талбарт босох хэцүү. Ихэнх тамирчид дайны үед галын тэргүүн шугамд хорих лагерьт амь насаа алдаж,үлдсэн 14-15 настай хүүхдүүд дайны дараа өсч өндийн шинэ үеийнхэн төрөхөд Лондоны олимп эхэлсэн дээ. Энэ бол түүх. Хэрэв Г.Амар ах маань байгаагүй бол би энэ бүх сайхан түүхийг хэзээ ч мэдэхгүйгээр өсөх байсан болов уу гэж заримдаа бодно. Яагаад гэвэл тэднийд очиход би номын аугаа их ертөнцийн гайхамшигт хаалгыг татаж ордог байсан юм.
Олимпийн наадам эхлэх болгонд Гүрбазарын Амар хэмээх нэг сайхан ах минь сэтгэлд орж ирнэ, хүүхэд насны сайхан дурсамж сэргэдэг. Намайг бага жижиг гэж гололгүй спортын мэдээ асууж шөнө утасдаж өөрөө бас дуулсан сонссоноо хэлнэ. Их бичгийн эрхэм ах минь өнгөрсөн жил 80 гаруй насны босгон дээр тэнгэрт хальсан. Одоо над руу дахиж утасдахгүй. Гэвч би дотроо ярьсаар явдаг.
Манайх Маахуурын энгэрт Кино үйлдвэрийн хашаанд байхад Амар ахынх хотын төвд байртай байсан учир би аав ээжийг дагаж амралтын өдрөөр гэрт нь очно .Энэ бол 60 аад оны эхнээс л тогтсон заншил шахуу байлаа. Аав Амар гуай хоёр нэг нутаг усны хийгээд хар байгын найзууд.
Жараад оны дундуур Г.Амар гуай Жек Лондоны \”Үмх мах\” туужийг орчуулсан. Спортын тухай миний уншсан анхны ном энэ байлаа. .Амар гуайн гэрт Лондон ,Сидней, Кортино д Апеццо, Ром\” Токиогийн олимпийн тоглолтын тухай гоё гоё зурагтай зузаан зузаан альбом шүүгээ дээрэн байдаг байлаа. Миний үзэх дуртай юм тэр л байсан. Дараан н ьАмар гуайн орчуулсан номны амтанд орж \”Кон Тики\” салаар аялсан нь гэдэг номыг их л амтархан уншсан. Далайн холын аялал хийгээд сүрлэн завь, Норвегийн эрэлхэг зоригт аялагч Тур Хейрдал гэж хүний тухай уншаад биширч, дотроо тэр их далайн аялалыг төсөөлөн бодоход урам сэргэдэг байв. Энэ ч бас болоогүй. Г. Амар гуай \”Цаст уулын Барс\” нэртэй ном орчуулж Австралийн уулчин Хилларийг замчилж дэлхийн тулгар оргил Эверестэд гарсан төвдийн шерпа Дэнзэн Норгойн тухай мөн ч сонирхолтой ном орчуулж тэр үед толгойтой бүхэн л тэр номыг гар дамжуулан уншсан даа. Токиогийн 64 олимпод Японы воллейболын эмэгтэй баг түрүүлж гайхамшиг үзүүлсэн. Энэ багийн тухай Ничибо багшийн охид нэртэй номыг Г.Амар гуай орчуулж уншигчдад хүргэсэн юм. Япон хүний мятаршгүй зориг, нугаршгүй тэвчээр хийгээд хатуужил, шаргуу тэмцлийг нэхмэлийн үйлдвэрийн хэдэн охидын амьдралаар харуулсан тэр ном гайхалтай байлаа. Олимпийн тавцанд эх орныхоо нэрийг дурсгах хүртэл халширмаар хүнд бэрх бэлтгэл хийж яаж давсан бэ гэдэг үнэхээр итгэмээргүй санагдаж байсан. Энэ тухай алтан медалийн эзэд болсон Япон охид бшрүүлж байв. Япон хүний тэвчээртэйг манай уншигчид 60-аад оны сүүлээр Г.Амар гуайн орчуулсан номноос олж мэдсэн. Одоо энэ номыг дахиж хэвлэвэл сонин сайхан байхсан. Бидний өрсөлдөгч хэн бэ гэдгийг уг язгуураас нь ойлгоход үлэмж тустай. Манай улсад спортын сэтгүүл зүйн чухам хэдийд үүсч бий болсныг хэлж мэдэхгүй. Гагцхүү спортын уран зохиол байсан уу гэвэл би л лав энэ бол Гүрбазарын Амар ахаас эхлэтэй гэж хэлмээр санагддаг Дараа нь 70-аад онд \”Өргөст торны\” цаана гэж эх орны дайны жилүүдэд боксын рингэнд Германы тамирчдыг ялж шатаах зуух руу явсан Зөвлөлтийн эрэлхэг тамирчдын тухай ном орчуулж байлаа. Удалгүй Жо Фрэзэр Кассиус Клей нарын тухай Амар ахаас мэдэж авсан.Тэр үед Америкийн мэргэжлийн хүнд жингийгн боксчдын тухай тийм олон хүн мэддэггүй байлаа. Спорт за рубежом гэдэг сонин л \”нохой\” хорьж бид зураг сэлт мэдээнээс нь дэлийд болж байгаа үйл явдлаас бааг сага уншиж байсан үе. Харин спортын уран зохиолын ном цөөн хэдэн орчуулагчдын санаачилгаар нэг хоёроор нэмэгдсэн. Энэ үед спортын сонирхолтой уран зохиолд манай уншигчид амтархан орсон болов уу. Оросын алдарт бөх Иван Поддубный болон, Хажимуратын тухай уншаагүй залуу хүн 70 аад онд байгаагүй. Амар ахад мөн их ном байж. Очиж үзээд хэл мэдэхгүй гайгаас тэр бүр ойлгохгүй ч зургийг нь үзэх сайхан байсан Ингэж амтанд нь орсон болов уу.
Ади Даслер гэж ах дүү хоёр 1920 -иод оноос спортын гутал оёж ,28 оны Олимпад Оуен гэж хар арьст тамирчинд өгч тэр хоёрын гутал өмсч уралдан түрүүлж байсан тухай Амар ахаар яриулж байлаа. Ади Дасслерынхан ах дүү хоёул бараг тавь гаруй жил олимпийн тамирчдыг хувцаслаж байсан бөгөөд нас барснаас нь хойш одоо ч тэдний үүсгэсэн компани үргэлжилүүлэн хувцасласаар байна гэвэл даруй зуун жил болох нь. Энэ бол алдарт \”Адидас\” шүү дээ. Г.Амар гуайн номын шүүгээнд нэг нимгэхэн ном байсан бөгөөд тэр бол Ади Дасслерын намтар байж анх удаа энэ хүний тухай би мэдэж авч билээ. Сонирхолтой санагдаж хичээлийн дэвтэртээ энэ компанийн эмблемийг зурж сурсансан. 50-иад оны эхээр Унгарын спортын сэргэн мандалтын эхийг Олимпийн гурван удаагийн аварга Ласло Папп тавсан даа. 56 онд Ласло Паппын гайхамшигт тулааны тухай Г.Амар ах бичиж бид ч амтархан уншиж байлаа. Тэр үед Германы хөлбөмбөгийн шигшээ баг дэлхийн аварга болж Унгарын баг мөчөө өгөхгүй хүчирхэг байсныг Г.Амар гуайгаас мэдэж Унгар сэтгүүлээс Пушкаш гэж хөлбөмбөгчний зургийг харж байсан санана. Бидний багад Олимпийн тэмцээний тухай гол мэдээллийг Монголын радио өгдөг байлаа. 68 онд манайхан бүгд радиод чихээ наачихаад л Мехикогийн олимпийн мэдээ сонсож байв. Монголын спортын сэтгүүлчдийн хамгийн манлайд байх ахмад гэвэл редактор Баавай гуайг л нэрлэх байх даа. Одоо тэнгэрт халиад 4-5 жил болжээ. Даруухан л яваад өгсөн. Залуучууд тэр хүний тухай сайн мэдээгүй. Сүүлд Г.Амар ах маань Шинэ оргил өөд гэж ном хэвлүүлсэн бөгөөд тэр бол 1896 олноос хойш Москвагийн олимп хүртэлх бүх үйл явдал гайхамшигт ялат, алдарт тамирчдын тухай өгүүлсэн цомог -ном байсан. Олимп эхлэх бүрт Г.Амар гуай 50-иад оны бурхан Унгарын боксчин Ласло Папп бодогддог юм. Спортын уран зохиол сайхан.
Залуу хүмүүст амьдралын зорилго тэмцэлд хүрэх эрмэлзлэлийг бий болгодог. Сүүлийн жилд манай залуу орчуулагчид янз бүрийн ном гаргаж л байгаа бололтой. Ялангуяа Английн Примьер лигийн тэргүүлэх хөлбөмбөгч нэг хоёр хүний тухай юм орчуулсан харагдсан. Сайн л байна. Г.Амар гуай зэрэг сэхээтнүүд бичиг номын \”аваргуудын\” орчуулсан ном бүтээл уншихад эх хэлний цэвэр тунгалаг, бичих найруулгын гайхамшиг оноож орчуулах эрдмийн шимээс хүртэх дүүрэн боломж байдаг. Одоо Амар гуай маань залуу амьд сэрүүн байсан бол орой болгон утсаар ярьж Олимпийн турхйа хөөрөөх байсан байх даа. Уран зохиолын нэрт орчуулагч Г.Амар гуайн орчуулсан дэлхийн хэдэн арван шилдэг романууд манайханы айл гэрийн номын шүүгээнд байж л байгаа. Гэхдээ энэ номын их хүн спортын уран зохиолыг анх бий болгосон гавьяатай хүмүүсийн нэг нь яах мөн аргагүй болох биз ээ. Спортын сэтгүүл зүйд спортын уран зохиол их тустай. Бид уншиж орчуулагчид орчуулж л байх ёстой. Залуу хүмүүст гайхамшгаас суралцаж шүтэн биширч, өөрсдийгөө хүн шиг хүн болж олж авахад нь олимпийн бамбар шиг дүрэлзэн асч дууддаг байх. Тийм ээ.