Сэтгэц заслын эмчилгээ бол тансаг хэрэглээ

$\"\"$

Өнөөгийн бидний амьдралд өвчин зовлон гэх бүрүүд л тархи толгойнд орж ирдэг хамгийн эхний өвчингүүд бол зүрх судас,элэг бөөр,ходоод гэдэс,гэмтэл бэртэл гэх мэтчилэн дан материаллаг өвчин эмгэгүүд санаад орж ирдэг болж.

Мэдээж энэ бүхэнд эм, тангаар,гам барилт,мэс ажилбараар гэх зэрэг маш олон эмчилгээний төрлүүд байдаг.

Тархины үйл ажилгааг сэтгэц гэж нэрэлдэг бөгөөд хүний биеийн бүх л зохицуулга тархины үйл ажилгаагаар л зохицуулагдана.

Зүрх цохилох,судас лугших,амьсгал авах гаргах,нүд цавичих гэж зэргийг хүртэл тархины үйл ажиллагаа зохицуулж өгдөг.

Гэвч Монголчууд бид тархины үйл ажиллагаа болох Сэтгэцийг галзуу,солио,өвчин,эмгэг гэдэг үгтэй андуурч ойлгож байгаа нь үнэхээр л харамсалтай мэт.

Үзлэг хийж суухад асуултанд хариулахдаа надад Сэтгэц байхгүй ээ эмчээ ч гэж хэлэх хүн маш их тааралддаг нь инээдтэй гэхээсээ илүү эмэгнэлтэй ч юм шиг.

Бие сэтгэц 2 салшгүй холбоотой.

Та уурлаж бухимдсан үедээ нүүр чинь улайдаг гэдгээ санах тун. Энэ бол Сэтгэц хямраад бие хямарч байгаа илрэл юм.

Та ядарч сульдсан үедээ уурлаж уцаарлаад, чанга дуу чимээнд дургүй эмзэг болдог л биз дээ. Харин энэ үзэгдэл бол бие хямраад сэтгэц хямарч байгаа нэгэн илрэл.

Сэтгэцийн хувьд цоо эрүүл хүн гэж хаа ч байхгүй Алдарт Сэтгэцийн эмч Карл густав Юнг хэлэхдээ : Сэтгэц нь цоо эрүүл хүн байвал над дээр аваад ир би эмчлээд өгье гэсэн байдаг.

Сэтгэцийн эмгэгийг зөвхөн эмээр л эмчлэдэг гэвэл маш буруу ойлголт болно.

Орчин үед сэтгэц засал эмчилгээ эрчимтэй хөгжиж үүнийг зөвхөн сэтгэцийн эмчилгээнд төдийгүй Хавдарын хөнгөвчлөх эмчилгээнд,арьс харшил,дотоод шүүрэл,зүрх судас,мэс заслын бэлтгэл үе гээд бүхий л эмчилгээнд үндсэн болоод туслах эмчилгээгээр хэрэглэгдэж байна.

Хүний физиологийн үндсэн хэрэгцээнүүд болох хооллох ундлах,унтаж амрах гээд материаллаг хэрэгцээнүүд хангагдаагүй үед сэтгэл зүйн эмчилгээний талаар бодоод ч хэрэг байхгүй.

Тэгэхлээр энэхүү үндсэн суурь хэрэгцээнүүдээ хангаж чадсан хүн л идеал хэрэгцээндээ санаа зовж болноо гэдэг хатуу ч гэмээр тодорхойлолт гарч ирэх нь гарцаагүй юм.

Жишээ нь : Та маш их өлсөж байхдаа Хэн нэгэнтэй тэврэлдэх талаар бодож чадах боловуу?. Бие засах гээд тэвчихийн аргагүй болоод гүйж байхдаа дуртай дуугаа тайван сонсож чадах боловуу?. Энэ бол хүний үндсэн хэрэгцээ хангагдаагүй үед хүн оюун ухааны хэрэгцээгээ хангахад маш төвөгтэй гэсэн үг юм.

Европын орнуудад сэтгэц засал чиглэлийн эмчилгээ маш өндөр төлбөртэй байдаг болхоор дундаж болоод түүнээс дээш амьдралтай хүмүүс тухайн эмч нартайгаа гэрээ хийгээд гэр бүлийн шүдний эмчийн адил сэтгэц засалч эмчтэй байдаг.

Ингэснээрээ гэр бүлээ бат бэх байлгах,хэрэгцээтэй зүйлдээ өөрийнхөө хүч чадлыг зөв зарцуулах,үр хүүхэдтэйгээ хэрхэн харилцах,үр хүүхдийнхээ болоод гэр бүлийнхээ сайн сайхны төлөө тэд ийм сонголтыг хийдэг.

Монголд харин энэ бүхэн эсэргээрээ болдог. Үр хүүхэд нь ирээдүйд хэн болох нь хамаагүй мэт,амьд сэрүүн л гэдэс нь цатаглан,өмсөж зүүхээр дутаагүй л байлгавал болоо гэдэг . Арга ч үгүй биздээ .

Аав,ээж хоёр нь амьдралын төлөө явсаар өглөө,гараад л орой нэг юм унтаж амрах гэж л гэртээ орж ирж байхад хүүхдээ өөрөөр яаж ч анхаарч хүч хүрэх билээ.

Энэ их хямрал мөнгө төгрөгний асуудал байсаар байхад Хайртай эхнэртээ,нөхөртөө яаж ч эрхэлж,халуун дулаан үг солилцох нөхцөл бүрдэх билээ.

Тийм л болохоор сэтгэц засал эмчилгээ гэдэг нь Монголын өнөөгийн нөхцөл байдалд тансаг хэрэглээ болж байгаа юм. Яагаад ингэж хэлж байна вэ гэхлээр хүмүүсын баян гэж боддог тэр хүмүүс гэрийн сэтгэц засалч бэлдэх сонирхол маш их болсон.

Энэ нь үнэ өртөг өндөртэй ч үр дүн нь юу байдаг вэ гэдгийг тэд бүрэн мэддэггүй юм аа гэхэд гадарлаад байдаг боллоо.

Б.Мөнхнасан