Халаасны хулгай гэх зүйл хэвийн үзэгдэл болж, хулгайчид нь бидний нүдэн
дээр бусдын халаасыг хоосолж, ийм зүйл байх ёстой мэт аашилж, амьдрал
үргэлжилсээр байна. Энд халаасны хулгай хэрхэн хийгддэг талаар зааж сургах гээгүй болно. Харин өнөөдөр өглөө болсон нэгэн явдлыг анхааруулга болгон хүргэж байна.
Өглөө 08.25 цаг. 120-ын
автобусны буудал.
Хүн бүр л ажил руу яарч, ирсэн автобус бүрийн урд хаалга бөөгнөрсөн,
чихэлдсэн хүмүүстэй. Эндээс хоёр төрлийн хүн л цааш чихэлдэхгүйгээр буцаж гарч
ирнэ. Нэг нь явах чиглэлээ мэдэхгүй, автобус андуурсан хүмүүс. Нөгөө нь
халаасны хулгайч. Тэд биднээс огтхон ч ялгагдахгүй. Цүнх үүрч, автобусны карт
нэг гартаа барьж, чихэлдсэн олны дунд шургана. Хэд сайн түлхэлцэж байгаад гарч
ирэхдээ хэн нэгний халааснаас утсыг нь, эсвэл хэтэвчийг нь авсан байх нь тэр.
Миний суух автобус ирэхэд би багтаж сууж чадсангүй. Хэтэрхий олон хүн
суухаар дайрч байв. Мөн автобус өөрөө багтахгүй шахам хүн тээвэрлэж явлаа.
Тиймээс төвөгшөөж дараагийн автобусанд суухаар хойш зогссон юм. Энэ хооронд ойр
орчноо зугуухан ажиглахад нүдэнд таван залуу нэлээд хүйтэн харагдсан юм.
Тэд ирсэн автобус бүр рүү очих мөртлөө, суухгүй буцацгааж байв. Ганган юм
аа. Савхи өмсөж, Fompsite /nikeбрендийн пүүз/ хөлдөө жийж. Нэг гартаа самсунг /гар утас/ барьж, нөгөө гараараа ажлаа хийнэ. Тогтож харахгүй бол
тэднийг хэн ч хулгайч гэж мэдэхгүй. Тэд хэзээ ч нэг газраа удаан зогсохгүй.
Миний өмнө хэд хэдэн автобус ирж, хүмүүс чихэлдсээр. Тэдний дунд чихэлдэн
яваа өнөөх залуус нүдэнд тодхон харагдана.
Цаг 08:45 болов.
Миний суух автобус ирдэггүй ээ.
Цухалдах, бачимдах, яарах нэмэгдсэн энэ үед маш тайвнаар ажлаа хийж байгаа
тэднийг хараад дургүй хүрэх шиг. Ерөөсөө л яарсан даа ямар ч хамаагүй
автобусанд суугаад төв рүү дөхөх гэсэн хүнийг онилж аваад халаасыг нь ухаж
байгаа нь анзаарагдлаа.
Намайг автобусны буудал дээр ирснээс хойш нэг хүү урдуур хойгуур олонтоо
гүйж харагдсан. Сурагчийн дүрэмт хувцастай энэ хүү хичээлээсээ аль эрт
хоцорчээ. Гэхдээ л дараагийн цагтаа амжаад оччих санаатай ирсэн автобус болгон руу
гүйж очиж байх үедээ нөгөөдүүлийн хараанд өртсөн болов уу.
Миний өмнө нь \”Нисэх-7 буудал” чиглэлийн автобус ирэхэд буудал дээр зогсож
байсан хүмүүсийн тал нь тэр автобус руу ханарав. Би ч дайруулчихгүйн тулд хойш
ухрахдаа нөгөө хэд хаана явна вэ гээд хайж эхлэхэд яг л миний таамаглаж
байснаар тэвдэж сандарсан хүүгийн араас хоёр нь түлхээд чихэлдээн рүү орох нь
тэр. Удалгүй хүү халаасаа тэмтэрч, амандаа үглэсээр олны дундаас гарч ирлээ.
Харин нөгөөдүүл харагдсангүй.
Хүү ч энэ тэрүүгээр гүйгээд л газар шагайгаад л яалт ч үгүй нэг зүйлээ гээжээ.
Харин би нөгөөдүүлийг хайв. Автобусны
буудлын хоёр ТҮЦ-ний наана цаана хуваагдан зогсжээ. Эндээс тэдний ажил хараахан
дуусаагүй байна гэж ойлголоо. Харин хүүгийн нүдэнд нулимс цийлэгнэн, өөр рүү нь
харсан хүн бүрээс миний утсыг авсан хүнийг харсан уу гэж царайчлан асууж байгаа
нь харагдлаа. Над дээр ирвэл хэлээд өгнө л гэж бодсон. Гэхдээ хүү рүү очоод хэлчих зориг
хүрсэнгүй. Өмнө нь халаасны хулгайчдад дарамтлуулж, зодуулж, биедээ гэмтэл авч
байсан хүмүүсийн яриаг сонсож байсан болохоор тэрүүхэндээ айдас төрөөд байсан
юм.
Гэхдээ л хүүг их өрөвдсөн. Тэр ч над дээр ирлээ. Би \”Тэнд зогсож байгаа хар
малгайтай, цүнх үүрсэн залуу авсан” гэж хэлэв. Хүү очиж уулзчихаад буцаад над
дээр ирээд \”Ах та аваад өг л дөө. Өгөхгүй байна” гэв.
Би ч за одоо өнгөрсөн юу л болвол болог гээд шууд явж очоод \”Чи энэ хүүгийн
утсыг яг одоо өг. Би чамайг авсныг харсан” гэтэл \”Би аваагүй шд. Нэгжээд гарвал
ав” гээд хэнэг ч үгүй зогсоод байх юм. ТҮЦ-ний хажуу руу түлхэж оруулаад ажлын
үнэмлэхээ үзүүлээд \”Би чамайг нэгждэг хүн биш. Үнэхээр нэгжүүлмээр байгаа бол
нэгждэг хүнийг нь дуудчихаж болно. Тийм зүйл хүсээгүй бол яг одоо хүүгийн утсыг
өг. Тэгээд зайлж үз” л гэлээ. Анх сандарч байсныг бодоход одоо бол надад давуу
тал үүссэнийг ойлгож, харин хулгайч гэм хийснээ ухаарч байгаа нь харагдав.
\”За би аваагүй. Гэхдээ аваад ирье” гээд явав. Зугтчих болов уу гэж бодоод
хоцролгүй араас нь дагатал ТҮЦ рүү ороод нэг залуутай цуг гарч ирлээ. Цуг гарч
ирсэн залуу цүнхнээсээ хүүгийн Iphone 5 загварын хар утсыг гаргаж өгөв. Тэгээд над руу явж болох уу гэсэн аятай
харахаар нь \”Одоо явцгаа. Дахиж энд хармаагүй байна шүү” гэхэд цааш
цэнгэлдэхийн зүг рүү хурдлан одлоо. Би хүүд утсыг нь өгөөд \”Болгоомжтой бай. Хүмүүс харсан ч хэлж өгөхөөс айдаг
байхгүй юу. Одоо хурдан яв” гэхэд \”Баярлалаа ах аа. Баярлалаа” гээд тухайн үед
ирсэн автобус руу гүйлээ.
Надад саяхан болоод өнгөрсөн явдлыг бодох, нэг хүүд ч болов тус болсондоо
бахархаж зогсох багагүй хугацаа байв. Гэхдээ л энэ хүү шиг аз дайрсан нь хэд
байгаа бол. Мөн хоёр хулгайч л надад харагдаж, ажлаа дуусгаснаас биш гурав нь
хүмүүсийн дунд шургалсан хэвээр л үлдсэн юм. Би адал явдалдаа дурлаад ажлаасаа
хоцорчихсоноо сая л ухаарав. Мөн миний суух ёстой автобус ч ирлээ.
Энхтайвны гүүр түгжрэлтэй. Энэ хооронд ажил дээр очмогцоо заавал бичих
оруулна гэж бодсоор байсан юм.
Хулгайчийг таних амаргүй. Гэхдээ л андашгүй ирсэн автобус бүр ойртож очих
мөртлөө суухгүйгээр буцна. Мөн нэг үүргэвчтэй цүнхийг ардаа бус урдаа үүрнэ.
Бодвол цүнхний араар гараа явуулдаг байх. Би энэ удаа тэднийг явуулчихлаа.
Гэхдээ дараагийн удаа таарвал заавал хариуцлага тооцуулах болно. Сандарч
тэвдсэн хүнийг халаасыг нь хоослох бай болгодог, тэдний нулимс, цөхрөлөөр
хооллогч халаасны хулгайчаас болгоомжлоорой.
Амар