Монгол Улсад 1990 онд Социалист нийгмээс Ардчилсан нийгэм рүү шилжих \”Ардчилсан
хувьсгал” болсон билээ. Гэвч Монгол Улсад Ардчилсан нийгэм бус \”Зэрлэг
Капиталист” нийгэм тогтсон талаар эрдэмтэн, судлаачид ам уралдан ярьдаг. Монгол
Улс капитализм /хөрөнгөтний нийгэм/ болон феодализм /боолын нийгэм/ хоёрыг
алгассан цорын ганц орон гэгддэг. Харин орчин үед энэ хоёр нийгмийг үзэж, олон улсад
бахархмаар хүний ёсыг уландаа гишгэсэн энэ хоёрыг нийгмийг үзээгүй хэмээх
дархан байдлаа алдах бололтой. Капиталист буюу хөрөнгөтний нийгэм баян хоосны
ялгааг дээд цэгт нь тулгах үед хувьсгал гардаг.
Эндээс эрх тэгш байдал руу
шилжиж эргээд коммунизм тогтох уу эсвэл феодлын нийгэм рүү унах уу гэдэг нь
сонин. \”Дүр эсгэсэн ардчилал дарангуйллаас илүү аюултай” гэдэг. Түүн шиг ардчилал
нэрийн дор \”зэрлэг капитализм” тогтоож чадаж байгаа юм чинь, \”Ардчилсан
Феодалист” нийгэм тогтохыг алийг тэр гэх вэ. Хүний үнэ цэнэ хөсөр хаягдсан энэ
үед мөнгөний төлөө боол болж буй хүмүүс зөндөө. Тиймээс эзэн боолын харьцаа,
феодлын нийгэм бидэнд хол зүлй гэж андуурах учиргүй. Ардчилагчид хэмээн
өөрсдийгөө өргөмжлөгчид дэлхий дахинд \”Бид нэг ч хүний амь эрсдүүлэлгүйгээр ардчилсан
хувьсгалыг хийсэн” хэмээн онгирдог. Түүнээс хойш харин хэдэн хүний амь үрэгдэв,
хэдэн ч хүнийг замын дундаас цааш нь харуулав даа.
Тухайн үед тэдний жагсч
цуглах эрхийг хааж, өлсгөлөн зарлахад нь үл тоож байгаагүй. Харин өнөөдөөр
ардчилагчид иргэдийн жагсч цуглах эрхийг хааж, өлсгөлөн зарлахад нь үл тоож
байна. Ийм дүр эсгэсэн ардчиллаас хүнээ дээдэлсэн социализм нь илүү байж хэмээн
халаглах хүмүүс олон болж. Аргагүй шүү дээ, өнгөрсөн хугацаанд аж ахуйн
нэгжүүдийг дампууруулж, ард түмний амьдралыг доройтуулж, томоохон үйлдвэрүүдийг
татан буулгаж, олон зуун гол горхи ширгээн байж асар их баялгаа гаднынханд зүгээр
шахуу өгснөөс өөрийг хийж гийгүүлсэнгүй.
Байрнаасаа хөдөлсөн чулуу байраа
олох гэж гурван жил зовдог гэдэг шиг хүмүүнлэг нийгмийг цогцлоож байсан төрийг самарсны
харгайгаар 25 жил зовж байна. Ардчилал бидэнд хэрэгтэй юу? хэрэгтэй. Гэхдээ \”зэрлэг капитализм” байгуулаатах гээгүй, хэн нэгэн
хүн эсвэл хэсэг бүлэг этгээд ардчилал яриад төрд шунаатах гээгүй. Оюуны
потенциалиараа дэлхийд эхний 5-д эрэмбэлэгддэг, 3-хан сая хүн амтай, 55 сая тоо
толгой малтай, асар их байгалийн баялагтай, өөрийн гэсэн эх оронтой Монголын
ард түмэн яагаад ингэж зовж, тэр ч бүү хэл хүн бүр өнөөдөр 15 сая төгрөгийн өрөнд
орчихоод явж байх ёстой юм.
Өөрөө гавьяа байгуулж чадахгүй, бусдыг гавьяа
байгуулахад дургүйцэгчид хийе бүтээе гэснээ популистаар нь дуудаж нухчин
дарсаар байгаа нь иргэн бидний сонголтын гавьяа байсан юм гэж үү. Гэсэн ч \”Мянгуужингийн үлгэр” хэмээлгэж байсан \”Мянганы зам”
боссон шиг иргэд олон нийт хар дарсан зүүднээсээ сэрцгээж, хар даруулагчдаас салж, хийж бүтээхэд чөдөр
тушаа болсон хөндлөнгийн түгжил, жонхуунуудаас ангижирч урагш тэмүүлэх цаг нь болжээ.