Хойч үеэс минь гэнэ. Хогийн өвгөд дээдсийг харин муулсан байх юм.
Хоёр мянга хоёр зуу дугаар оны
Хорин дөрөвний өдрөөс гэнэ
Тэртээх тэр өдрийг ямар байхыг
Тэнэгтсэн өвөг дээдсүүдэд мэдүүл гэж чихэнд минь шивнэв
Хойшдоо биднийг яахыг
Хориглолгүй хэлээд өгнө гэнэ энэ хэдэн үг
Хорт утаа хотол олныг хордуулаад
Хоёр зуугаад жил өнгөрсөн байх юм
Хоолой ам хорсгосоор хорголжин алаг нүдийг
Хомоолоос дор болгочихсон байх юм
Нүд юм харахаа больж
Нүхэнд бүдэрдэг болсон байх юм
Нүүрэндээ тэгээд дандаа
Нүдүүлсэн юм шиг шархтай явдаг болсон байх юм
Нүдийг нь тагласан хорт утааг
Нүүрээ ширэлсэн өвгөдүүд
Нүглийн нүдийг гурилаар хуурсаар байгаад ийм болгожээ
Нүүх ч биш дээ та нар минь ойлгож байнаа гэв
Нүүдлийн шувууд шиг
Нүүж явах чадваргүй шүү дээ
Нүүрсэндээ хамаг мөнгөө бараад
Нүүгэлтсэн утаанаас салж явах мөнгө байхгүй байснаас тэр биз
Нүдгүй шуурах талын нүх хонхор нь Улаанбаатар чааваас
Нүүлгээд өөр газар нийслэлээ аваачихгүй яасан юм бэ
Нөмрөөд тавьчихсан юм шиг утаа
Нөлөмгөр аяган дотор байгаа юм шиг та нарын
Нүх сүв болгонд шигдэж
Нүүрсэн хүн болгосон гэнэ лээ
Нүүрээ ширэлсэн
Нүүрэмгий тэдгээр нөхөд харин
Нүхтийн амандаа
Нүүрс түлэхгүй амьдарцгаасан юм байх
Нөгөө иргэд нь харин
Нүүрээ хамгаалах мөнгөгүй учраас
Нүүрсний утаагаар амьсгалж
Нүд нь юм харахаа байсан юм гэнэ билээ
Нээрээ би чинь харин
Хүн биш болоод хориод жил
Хүмүүн дүрсээ гээгээд киборг гэх амьтан болсоон
Хүн чанараа гээсэн
Хүн дүрст өвгөд нараас болж
Хүүхэд хойч үе чинь киборг гэх амьтан болсныг
Хүн ард минь та нар харин мэдэхгүй л байх
Хүрээ талж кинон дээр гардаг
Хүний үнэргүй эсрэг дүр болдог
Киборг гэх амьтныг мэдэх үү та нар
Хүн, техникийн нийлмэл амьтай тэр механизмыг харин
Хүн биш киборг гэдэг юм аа
Хоёр зуугаад жилийн өмнө
Хөрст алтан дэлхийн
Хөвөө хязгаар нутагт хэмээн шүлэглэдэг байсан юм гэнэ билээ
Хүүхэд багачууд тэнд нь
Хөгжилдөн баясч тоглодог байсан юм гэнэ билээ
Хөгшин буурал өвөг дээдэс минь харин
Хөгийн юм сэтгэж
Хөх цэнхэр агаараа
Хөрст номин талаа
Хөсрийн этгээдүүдэд сэндийчүүлж
Хүүдийгээ харин зузаатгасан юм гэнэ билээ
Хүүхэд хойч үеэ хүн чинээ тоолгүй
Хөдлөх хөрөнгө, хөдөлдөггүй хөрөнгийн төлөө гүйсэн юм гэнэ лээ
Хүдэр тэр зүрхтнүүд
Хөрөнгө чинээгээ банкинд байршуулж
Хөдөлдөггүй хөрөнгө олноор нь авч
Хөлөг, хүлгийг хөлөглөхийн тулд
Хүн биеэ гээсэн юм гэнэ билээ
Хүүдий дүүрэн хөрөнгөндөө
Ханцуйд багтахгүй хахуульдаа
Ханадаггүй хар нүх шиг тэр этгээдүүдийг
Халх биш хурлийзууд гэж нэрлэдэг байсан гэнэ билээ
Хаа явсан газраасаа
Халаасаа зузаалж явсан гэсэн
Хангинасан нэгнийх нь аманд харин
Хар доллар чихчихдэг байсан гэнэ билээ
Халхын хөвгүүдээ харин
Хаа газар цөлж
Хаанаас ч юм бэ ирсэн
Харийн нөхдүүдээр
Халх удмаа устгасан юм гэнэ билээ
Харалган тэдний санаа халаас зузаалах л байсан юм билээ
Хаашдаа тэгээд халх Монгол устсан юм билээ
Хойч үе нь харин
Хошгируулагч өвөг дээдсээ
Хонь малнаас дор үзэх болсоон
Хонь үхрээ жийгээд
Хонхорцгийн дайсан ямааг
Хотоо дүүртэл өсгө гэж зарлигдсан гэсэн тэр нөхдүүд
Хот хөдөөгүй өссөн тэр ямаа нь бэлчээрийг нь харин устгачихсан юм билээ
Хогийн муу өвөг дээдсүүд
Хойч үеэ бодох хоншоортой төлөвлөгөөн дээр
Хоншооргүй загнаж, хэдхэн секундэд хийчих гарын үсэг дээр харин
Хорголоо тоолсон гэсэн
Харалган тэр нөхдүүд
Харин хормойгоо дүүргэх болохоор
Хоёр хөлөөрөө ч хамаагүй таваргалж
Хот хөдөөгүүр хэсдэг байсан гэсэн
Хорт утаанаасаа сал гэж
Хойч үеэс чинь захиж байна шүү
Хойшлуулалгүй та нар минь одооноос
Хийж бүтээж эхлээрэй.
Хойч үеийнхээ өмнөөс
Ходгор хэдэн мөр тэрлэсэн гээд
Хорьж цагдан ходоодыг минь
Хоолноос салгахгүй байлгүй.