Хятадын баруун урд хэсэгт байрлах Сичуань мужын Яньши тосгоны иргэдийн 40 хувь нь одой хүмүүс байдаг. Уул нурууд, цагаан будааны тариалангийн талбайгаар хүрээлэгдсэн Яньши тосгоны иргэд яагаад ийм болоод байгааг одоо ч судлаач, эрдэмтэд олж чадахгүй л байна.
Яагаад ийм зүйл болоод байгаа талаар хэд хэдэн таамаг бий.
Хүрээлэн буй орчны улмаас ийм үзэгдэл болоод байгаа гэвэл Яньшигийн ойр орчмын тосгодуудад ийм явдал тохиолддоггүй. Тэдний идэж буй хүнс, хөрс, ундны ус, энд ургасан үр тариаг ч шинжилсэн ч бас л юу ч олоогүй. Зарим хүмүүс дэлхийн II дайны үед Япончууд энэхүү тосгонд туршилт хийж, хорт хийгээр хордуулсан гэж үздэг ч Япончууд энэ тосгон байтугай Сичуань мужид ч ойртож чадаагүй.
Харин нутгийн иргэд үүнийг хараал гэж үздэг.
Зарим иргэд нь бурхан болоочдыгоо зүй ёсоор оршуулаагүйгээс ийм зүйл болоод байгаа гэдэг бол зарим нь “хар яст мэлхийн хараал” гэж үздэг.
Нутгийн иргэн Ванг нэгэн удаа энэ тосгоноос хар өнгийн хачин яст мэлхий олсон ч тосгоныхон шараад идчихэж л дээ. Бурханы хар яст мэлхийг идчихсэн учраас энэ тосгоныг харааж, ингэж үе удмаараа одой төрөх явдал гарсан ч гэж ярьдаг. Гэхдээ энэ бол явган яриа, домог төдий зүйл.
1957 онд энэ тосгон нь дэлхий нийтэд ил болж жуулчид ихээр очдог болсон ч нутгийн иргэдийн аюулгүй байдал, эрхийг хамгаалахын тулд жуулчдыг очихыг хориглосон шийдвэр гаргасан байна. 1997 онд хийсэн судалгаагаар хөрсөн дэх мөнгөн усны хэмжээнээс шалтгаалж ийм явдал гараад буй гэсэн бас нэгэн онол гаргасан ч мөн л хангалттай баталгаа, нотлох баримт олдоогүй юм. Сүүлийн жилүүдэд энэхүү тосгоны оршин суугчид хараалаас зугтааж, өөр хотруу нүүх явдал ихсэж байгаа гэнэ.
