БНСУ-ын Кёнги дүүргийн Засаг дарга
Нам Кёнг Пилийн том хүү мансууруулах бодис хууль бусаар хил давуулсан, өөрөө
хэрэглэсэн, хадгалсан гэх олон зүйл ангиар буруутгагдан баривчлагдсан байна.
Энэ мэдээг сонссон Нам Кёнг Пил
гадаадад явсан ажлаа зогсоож, эх орондоо яаравчлан ирж, хэвлэлийн хурал
зарласан байна. Энэ үеэр, хэвлэлийнхэнд хандаж \”Миний хүү байж боломгүй гэмт
хэрэг үйлдсэн. Би түүнд хуулийн дагуу хамгийн хүнд ял оноохыг хүсч байна. Харин
эцэг хүний хувьд хүүхдээ хүмүүжүүлж чадаагүй дээ намайг Засаг даргаар сонгосон
Кёнги дүүргийн 10 сая гаруй иргэдээс чин сэтгэлээсээ уучлалт хүсч байна. Энэ
хэрэгтэй холбогдуулан манай намын зүгээс надад хүлээлгэх шийтгэлийг би хүлээхэд
бэлэн байна. Надад уучлаарай гэх хэлэхээс өөр үг олдохгүй байна” гэжээ.
Кёнги дүүргийн Засаг дарга Нам Кёнг
Пил улс төрчийн хувьд карьер өндөр. Гэвч хүүгийнхээ асуудлаас болоод карьераа
өндөрлүүлэхэд бэлэн гэдгээ мэдэгджээ.
Энэ бол улс төрийн соёл. Ийм л соёл
манайд маш ихээр үгүйлэгдэж байгаа. Нэг иймэрхүү үйл явдал манайд болж байсныг
сайн санаж байна. Аль нэг дүүргийн Засаг дарга бус харин Монгол Улсын Үндсэн
хуулийн цэцийн гишүүн Д.Сугарын хүү Цог гэх залуу хэсэг нөхдийн хамтаар хар
тамхи хэрэглэсэн, худалдан борлуулсан, хадгалсан гэх шалтгаанаар саатуулагдаж
байв. Улмаар шүүх хурал болж олон залуус ялын тогтоол уншуулсан боловч С.Цог
цагаатаад өнгөрч байсан юмдаг.
С.Цог бол албан тушаалтай, эрх
мэдэлтэй хүний хүү. Түүний нөхөрлөлийн хүрээлэл ч мансууруулах бодисны
хэрэглээнд уруу татагдахад хүргэдэг биз. Гэтэл манай Үндсэн хуулийн цэцийн
гишүүн энэ асуудалд ямар ч тайлбар хийсэнгүй. Суудлаасаа ч хөдлөхийг хүссэнгүй.
Нам нь, парламент нь ч асуудлыг тоосонгүй. Өөрөөр хэлбэл, эрх мэдлийн өмнө
Монголын хууль толгой гудайлгаад л өнгөрсөн юм. Үнэндээ бид ийм улсад л шударга
ёсыг эрэлхийлж байгаа.
Япон, Солонгос яагаад үсрэнгүй
хөгжиж, манлайлагч орон болов. Байгалийн баялаг гээд байх зүйл тэдэнд байхгүй. Газар
нутаг ч багатай. Гэвч дэлхийн том гүрнүүдтэй өрсөлдөж, улс төрчид нь аливаа
хурал чуулганд нэр хүндтэй суудалд сууж байна. Бизнесийнхэн нь улсдаа бус дэлхийд
хүлээн зөвшөөрөгдөж, тэднийхээ татвараар улс хүчирхэгжсээр.
Өндөр ёс суртахуунтай улсад хөгжил ч
амархан ирэх юм. Харин манайд хөгжлийг хүсч, тэмүүлэх тэмүүлэл байвч, саад,
тотгор нь улсыг удирдагч, төрийн түшээд нь байгаа нь харамсалтай.