Зарим хүн ярихдаа: Гаогуй нарын дээдэс нь хүннүгийн зээгээс гаралтай. Хүннүгийн Шаньюйд гоолиг сайхан 2 охин төрсөн гэдэг … Улсын эзэн тэднийг тэнгэрийн охид гэж боджээ. Шаньюй хэлсэн нь: “Би энэ охидыг хүнд яаж өгөх вэ?” тэнгэрт өргөе гэжээ. Чингэад улсынхаа умардад хүнгүй газар өндөр асар босгон, түүнд 2 охиноо суулгаад тэнгэр минь та өөрөө аваарай гэж мөргөжээ. Гурван жил өнгөрсөн ч тэнгэр авахгүй байсан тул нь очиж авы гэтэл Шаньюй зөвшөөрсөнгүй.
Дахин нэг жил өнгрөхөд хөгшин чоно асарын хажууд ирж ульсаар сүүлдээ асарын дор хонгил ухаж түүнээсээ ер гарахаа болив. Дүү нь хэлсэн нь: Эцэг минь биднийг тэнгэрт өргөхөөр энд суулгасан. Гэтэл эдүгэ чоно ирсэн нь тэнгэрийн тэмдэг байх. Тэнгэр түүнийг илгээж хэмээн доош буун очтугай гэхэд эгч нь эмээн очсонгүй. Харин дүү гарч очж чононы гэргий болон хүү төрүүлсэн байна. Түүний удам нь өсөн үржсээр байгаад улс болжээ. Ийм учир энэ улсын иргэд чоно улих лугаа адил урт дууг дуулах дуртай болсон гэдэг.
