Монголд аливаа зүйлийн тунг нь хэтрүүлчихээд
байдаг тал ажиглагддаг. Нөгөө талаас үүнийг \”туйлшрал” ч гэх нь бий. Чөлөөт бөхийн
тамирчид Дэлхийн дэвжээнд амжилттай барилдаад ирлээ. Дэлхийн чөлөөт бөхийн
хошой аварга, Олимпийн хүрэлт медальт С.Батцэцэгээр Монгол түмэн бахархаж
байна. Энэ цаг мөчид бидний зоог тэнийлгэж чадаж байгаа хэдэн тамирчдаараа
бахархахгүй гээд яах вэ.
Тиймээс ч тэднийхээ амьдралыг баталгаатай болгож,
улам илүү амжилт гаргахад нь төр засгаас анхаарах ёстой. Эд хөрөнгөтэй байгууллага, хувь хүмүүс ч
зангарагаа харуулж, шагнал урамшуулал гардуулахад ч татгалзах зүйл алга. Гэвч давс нь ихэдсэн хоол ямар байдагтай адил хэдэн тамирчдаа шагналаар булсан \”дүр
үзүүлэх”-ээ болих хэрэгтэй.
ОУХМ С.Цэрэнчимэдийг Дэлхийн аваргаас алтан медаль
аваад ирэхэд ямар олон байгууллага хувь хүмүүс шагнаж байлаа. Тэгсэн энэ явдлаас
хойш жил ч болоогүй байхад яамнаас өгсөн хоёр өрөө байр нэг өрөө болж хувирсан \”онигоо”-той
үйл явдлууд өрнөж байна.
Энэ ч болоогүй 25-аас дээш жил ёс зүйн зөрчил
гаргалгүй, албан тушаалаа нэр төртэйгөөр хашч байгаа энгийн албан хаагчид
олгодог \”дэд хурандаа” цолыг залуу, өсөх ирээдүйтэй тамирчин хүнд жишим ч үгүй
гардуулж орхилоо. Дэг журам, ёс жаяг хаана мөрдөгдөөд байна вэ. Цол олгох чинь
хэн нэгэн даргын сонгуульт хугацаандаа хийдэг шоу тоглолт биш биз дээ. Ер ньцэрэг цагдаагийн цол ямар \”шагнал” юм уу. Тэгвэл олон жил нэр төртэйгөөр албаа
хааж байгаа тэдгээр албан хаагчид юу болох вэ. Хилийн застав, орон нутгийн
цэргийн ангид насаараа алба хаасан буурлуудад олддоггүй цолыг сайд, дарга нар
ингэж үнэгүйдүүлж болохгүй л баймаар. Тамирчдаа шагнаж урамшуулж, дэмжиж болно.
Гэвч тэднээр улс төр хийж болохгүй.
С.Батцэцэгээр Монгол Улсын нэр төрийг дэлхийн
тавцанд өндөрт өргөж яваа. Гэвч залуу хүний хүсэл мөрөөдлийг мохоосон, бохир
улс төрөө хийж, тэдний нэр хүндийг сэвтээхэй больж үз гэж хэлмээр байна.
Амар