хорооныхон гээд л хэдэн нөхөр энэ жилдээ багтаан Япон, Солонгос, Австрали зэрэг
улс руу хөдөлмөрийн гэрээгээр хүмүүсийг явуулна гээд л мэдээлж сууна. Гадны улс оронд өндөр цалинтай хууль
ёсоор ажиллаж амьдрах сайхан л даа. Гэвч энд нэг л асуудал байдаг. Манай төрийн
түшээд \”гэрээгээр ажилчид явуулна. Бид тэр улстай тохиролцсон” гэж мэдээлж байх
үедээ хэдэн хүүхэд эцэггүй, эхгүй өсч байгааг мартдаг бололтой. Эсвэл бүр мэддэггүй ч байж магадгүй.
Өнөөдөр зөвхөн БНСУ-д л гэхэд 46
мянган Монголчууд амьдарч байна. Эдгээрийн хэд нь элэг бүтэн гэр бүлээрээ ажиллаж, амьдарч байгаа бол. Мэдэх үү? Эсвэл гэрээгээр явуулсан хоёроос, гурван жилийн
дараа гэртээ мөнгө өвөртлөөд ирэх гарцыг нь нээж өглөө гэж өөрсдийгөө өмгөөлөх
үү.
Мэдээж өндөр хөгжилтэй оронд ажиллах
сайхан. Гэвч үр хүүхэд, хань ижлээ орхиод шүд зуун гадны орныг зорьж байгаа
залуусын хэд нь эргэж ирдэг бол. Хэдийнх нь гэр бүл элэг бүтэн байгаа бол… \”Бие
холдвол сэтгэл холддог” гэгчээр хоёр талд удаан амьдарсан хосууд нийлэхээсээ салж, тус
тусын амьдралыг хөөхийг чухалчилж байна. Тооцоо, судалгаа хараад үзээрэй.
Одоогоор олон залуусыг л гадагшаа хөдөлмөрийн гэрээгээр явуулж байвал өөрийгөө
мундаг гэж бодож магадгүй л дээ. Эдгээр гишүүд. Гэвч та бүгдийн илгээсэн 10
залуу тутмын тал нь буцаж ирээд элэг бүтэн амьдарч чадаж байгаа юу. Үүнийг
бодолцож, өгч буй мэдээлэлдээ дүгнэлт хийдэг болмоор байна.
Мөн сайхан залуусаа гадагш илгээхдээ
гэр бүлээр нь явуулдаг тохиролцоог цаад улсуудтайгаа хийдэг болмоор. Гурав сар ч
бай тав жил ч бай. Хол байх хугацаа хоёр биеийг хагацуулж, хүүхэд өнчрүүлэх чухал нөлөө үзүүлсээр байна. Тиймээс хөдөлмөрийн гэрээгээр явуулахдаа үр хүүхэд, хань ижилтэй нь
илгээх тухай л эхний ээлжинд боддог болмоор байх юм даа. Ямар та нөхдүүд шиг
гадаад томилолт аваад ирж очоод байх боломж байх биш. Өнөөдөр санаж байна
гэцгээсэн хосууд маргааш нь чамайг харахаас дургүй хүрцгээж байна гэх болно.
Энэ бол удаан хугацаанд хол байснаас л үүдэлтэй. Тэгэхээр залуусаа илгээхдээ
гэр бүлийг нь хамт явуулах талаар л ярилцдаг баймаар байна.