Автобусны буудал дээр өглөө бүр амьдрал
өрнөнө. Жавар хацраа хайруулж, хятад гутал нь хөлийг нь дааруулсан хүмүүс
автобус хүлээн зогсоно. Минийх хятад биш гэж маргах хүн байж магадгүй. Тэгвэл
уучлаарай, олонх чинь \”made in
china” л өмсөж байна.
\”120
мянгатын автобусны буудал\”-ын нэг өглөө эхэллээ
Манай гэр энд байдаг болохоор биш. Ер нь л
энэ автобусны буудал дээр их зүйл болно л доо. Халаасны хулгайчид дээр надад
баригдснаас хойш үзэгдэхээ байчихсан байна. Эсвэл надтай зөрөлдөөд байж
магадгүй. Зарим нь тэднийг улирлын чанартай ажил хийдэг учраас ичээндээ
орчихсон гэж ч ярьж байна. За тэд ч яах вэ, салан, анхаарал болгоомжгүй нэгний
эд зүйлсийг хямгадаж, амьдрах гэж ядаж л яваа улс.
Харин өнөөдрийн асуудал бол хүйтэнтэй
зэрэгцсэн түгжрэл байв. Өдөр бүр л түгжирч байгаа л даа. Гэвч өнөөдөр энэ
түгжрэл манай 120 мянгатын автобусны буудлынхныг тэсрэхэд хүргэв. Өглөө дөө
эндээс хотын төв рүү орно гэдэг тун бэрх болжээ. Урин дулаан байсан бол
алхачихна гэхсэн. Гэтэл нөгөө \”made
in china” нь хөл дааруулаад хол явуулахгүй байна шүү дээ. Тиймээс хамгийн түрүүнд
ирсэн ямар ч хамаагүй автобусанд суугаа төв рүү дөхөх арга бодно. Гэвч өдрийн
од шиг удаж удаж ирсэн автобусанд бид мэт нь багтана гэвэл гонжийнжоо. Хамгийн
хүндтэй болоод хамгийн дээрэнгүй хүмүүс бол ахмадууд. Таягтай нь таягаараа
ёворч, таяггүй нь тохойдож, нударч, зарим нь бол бүр хэнэгч үгүй шанаадаад авах нь
бий. Өөдөөс нь шаардлага тавьбал тэгээд л дуусаа. Бүтэн цагийн лекц сонсож,
үлдсэн насандаа ахмад хүний өөдөөс эгцэлж харж чадахааргүй болно шүү дээ.
За тэгээд ирсэн автобус болгон руу хамаагүй
дайрч байгаад халаасаа тэмтрүүлж, хоосорчихсон байхыг үгүйсгэхгүй. Нэг бус удаа
утсаа алдсан хүн туршлагаасаа хуваалцаж байна. Ингээд яг өөрийн чиглэлийн
автобусыг амдаж байгаад олон хүн суухаар бол хойшилж, цөөвтөр байвал хамгийн
сүүлд ч юм уу, эсвэл гутлаа хайрладаг нэгний урдуур орчиход л болж байгаа юм.
Гэхдээ өнөөдөр аль чиглэлийн автобус
ирэхгүй маш их удлаа. Юун даарах цаашаа болно биз дээ.
Энхтайваны
гүүр нэртэй авто зогсоол
Манай буудлынхан баруун, зүүн тийш зэрэг
шахуу толгойгоо хөдөлгөж алсын бараа ширтэнэ. Уг нь зүүн талаас буюу Зайсан
талаас л автобус ирэх ёстой л доо. Гэвч баруун талд замын хөдөлгөөн бус
автомашины зогсоол болчихсон учраас түүнийг бас харж бухимдах нь энүүхэнд.
Ерөөсөө Энхтайваны гүүр маань мянган машин зогсоол болчихсон юм уу гэж
харагдахаар. Хүн бүр шахуу амандаа \”өө
хоцорчихлоо л доо. Автобус яачихав аа. Энэ түгжрэл нь юу вэ” гэж үглэнэ.
Тэмээтэй хөшөөний тэндээс эргэсэн автобус бараг 30 минутын дараа ирж байхыг
бодоход нэлээд түгжирсэн байгаа биз. Тэр ч гайгүй.
Зам
хааж давхих дуртай ямбатангууд минь ядаж бидэнд түгжрэх боломж олгооч
Урагшаа, хойшоо бүх зам таг түгжирчихсэн
байхад маяк ажлуулсан манай ямбатангууд зам хааж байгаад дахих нь ямар их
дургүй хүргэдэг гээч. Бид ч яах вэ, түгжирдэгээрээ түгжрээд л явья. Гэвч
маяктангууд ингэж дарамт болохоо больчихмоор л байгаа юм. Өглөө 7.00 цагийн үед
зам сэлүүхэн л байдаг. Эсвэл 10.00 цагийн үед энэ айхтар түгжрэл бас буурчихсан
л байдаг. Гэтэл яг бидэнтэйгээ зэрэгцээд түгжирсэн замыг хааж байгаад
давхилдахыг нь яана. Тэгэхдээ заналтай нь аргагүй цонхоо онгойлгож байгаад бас
ажлаасаа хоцорчихгүй юмсан гэж түгжрэл дунд сүйхэйтэж байгаа нэгнийг шахаж
зогсоогоод цаана нь явсан замын цагдаа руу \”энийг шалга” зандрах нь \”аймаар”. Эрх
мэдэлтэнгүүд минь ээ, бидэнд ядаж мөрөөрөө түгжрэх боломж олгооч ээ гэж
хэлчихмээр санагдаад байдаг юм. За ингэж ингэж автобус маань ирнэ шүү дээ.
Хүлээлгэж
ирсэн автобус нь цаашаа явахгүй гэв
Гэвч хүлээлгэж, хүлээлгэж ирсэн автобус
маань \”цаашаа явахгүй ээ. Араас ойрхон дараагийн автобус ирж байгаа” гээд хамаг
хүнээ буулгаад байх юм. Юу вэ боль л доо. Энэ түгжрэл дундаас хаана явна гэж
хүлээх ёстой юм бэ. Арай ч дээ… гээд л хэлэх муу үг ээ олж ядна л даа.
Машинтай байсан бол энэ муу сайн автобуснуудыг царай алдахгүй л дээ гээд
бодчихсон зогсож байсан автобусны ард наалдах шахам явж байгаа приусний цонхоор
\”Хэзээ энэ түгжрэлээс гарч, хэзээ ажил дээрээ очно доо” гэсэн янзтай \”аймар”
өрөвдөлтэй нүд харагддаг байгаа. Хэ хэ. Түүнийг бодвол би чинь бас эрх чөлөөтэй
ийш тийшээ алхаад байгаа юм байна аа. Бага зэрэг даарч байгаа эс тооцвол.
Асар
их хүлээлгэсэн тэр минь ирлээ
Томилолтоор явсан аав ирэхэд л ингэж их
баярладаг байж билээ. Асар их хүлээлгэж хүлээлгэж арай л гэж автобус минь
ирлээ. Гэвч \”World of Z” гээд Бредд Питтийн тоглосон
зомбитой кинон дээр гардаг шиг л автобус руу дайрна даа.
хүн орж, шингэрэх үед л өнөөх сурсан зангаараа гутал дээрээ гишгүүлэхийг хүсэхгүй
цэмбэгэрүүдийн урдуур ороод явчихлаа. Ингээд нээх шахалдаад байхгүйхэн шиг
эвтэйхэн газар олоод утсаа гаргаж ирээд фейсбүүк ухсан шигээ зогсоод авч байгаа
юм. Хэсэг зогссоны дараа гар цуцна биз дээ. Тэгээд хаана яваагаа харах гэтэл
цонх битүү цантжээ. Нөгөө буудлаа зарлаад байдаг автобус нь биш бололтой. Хаана
явна, хаана явна гэцгээгээд л байна. Бид бас тэдэнтэй адил асуучихвал \”оркууд”-ын
эгнээнд шилжчих гээд байгаа юм шиг санагдаад чимээгүй л зогсоно. Гэхдээ бас
хаана явааг нь сонсчих гээд хариу хэлж байгаа зүг рүү сортолзоно биз дээ.
Тэгсэн явж шалиагүй ээ Энхтайваныхаа гүүрэнд дээр л гацчихсан байж.
Энэ
хотын түгжрэлийг яах вэ, та минь
Нээрэн энэ түгжрэлийг яах вэ. Хэн гэдэг
баатар хотыг удирдвал түгжрэл буурах юм бол оо. Улсын баатар удирдаж байхад ч
ялгаагүй л байсан л даа. Тэгэхээр хотыг удирдаж байгаа хүн баатар байх эсэх нь
хамаагүй бололтой юм. Хотын төв рүү чиглэсэн энэ их ачааллыг л бууруулах аргыг
олчихмоор байх юм. Дугаар хязгаарлаж, хориг саад тавьсан ч ялгаа алга. Бүр л
дордоод байх шиг.
Шар хүү